निर्मला हत्याकाण्ड : प्रहरी कहाँ–कहाँ चुक्यो ?

काठमाडौ‌ भदौ १२/ १३ वर्षीया बालिका निर्मला पन्तको बलात्कार र हत्या प्रकरणमा प्रहरीले अर्का एक निर्दोषलाई पनि पक्राउ गरेको खुलेको छ । ११ दिनसम्म प्रहरी हिरासतमा रहेर छुटेका २३ वर्षे चक्र बडू अहिले पनि आतंकित छन् । तर, अनुसन्धानमा उनी पनि पक्राउ परेका थिए भन्ने प्रहरीले कसैलाई पनि जानकारी गराएको छैन। घटनालगत्तै प्रहरीले कैलालीका जीवन घर्तीमगर र कञ्चनपुरका दीपक नेगी पक्राउ गरेको थियो।

बाल जानकी आधारभूत विद्यालय, हल्दुखालका शिक्षक चूडामणि भट्टका अनुसार मानसिक सन्तुलन ठीक नभएका जीवन घटनाकै दिन साउन १० को मध्याह्न भगतपुर खोलानजिक देखिएका थिए । ती व्यक्तिलाई त्यहाँबाट हटाइदिन वा पक्रेर लैजान गस्तीमा हिँडेका प्रहरीलाई भट्टले आग्रह गरेका थिए । ‘तर, एक थप्पड लगायो भने मर्ला, चौकीमा लगेर यसलाई पाल्ने लफडा पनि किन गर्ने भन्दै प्रहरी पन्छिएको थियो,’ भट्टले भने । तर, अर्को दिन जब निर्मलाको शव फेला प¥यो, प्रहरी खोज्दै आएर मगरलाई बलात्कार र हत्याको अभियोगमा पक्राउ गरेर लगे।

दीपक नेगीलाई पनि प्रहरीले हचुवाकै भरमा पक्राउ गरेको भट्ट बताउँछन् । निर्मलालाई खोज्ने क्रममा ५ प्रहरी र करिब ५० स्थानीय खटिएका थिए । प्रहरीले नै स्थानीयलाई समूहमा बाँडे। सबैभन्दा पहिला दीपकले शव देखे र प्रहरीलाई खबर गरे । पछि प्रहरीले ‘तैले कसरी थाहा पाइस्रु’ भन्दै उनलाई पनि पक्राउ ग¥यो । ‘मैले पहिला शव देखेको भए मलाई नै पक्राउ गर्ने रहेछन्,’ साढे दुई दशकदेखि शिक्षण पेसामा रहेका भट्टले भने।

तर, जीवन र दीपक नै मुख्य आरोपी भएको भन्ने प्रहरीको सूचनाका आधारमा गृहमन्त्री रामबहादुर थापा बादलले १७ साउनमा उनीहरूको नाम नै उल्लेख गरेर संसद्लाई जानकारी दिए । तर, पछि दीपक गम्भीर प्रकृतिको यौन रोगले ग्रस्त भएको पत्ता लाग्यो।

त्यस्तै, जीवनले बयानका क्रममा भने, ‘हो, मैले निर्मलालाई खुकुरीले काटेर मारेँ।’ जबकि पोस्टमार्टम प्रतिवेदनअनुसार निर्मलाको घाँटी निमोठी हत्या गरिएको थियो । जीवन मानसिक रोगी भन्ने पनि खुल्यो । दुवैलाई साउन २० मा छाडियो।

दिलीप पनि अर्का ‘छद्म अभियुक्त’

स्थानीय र पीडित परिवार पछिल्लो समय पक्राउ परेका दिलीपसिंह विष्टलाई पनि अभियुक्त मान्न तयार छैनन् । २४ वर्ष विष्टको घरनजिकै बाघफाटाको लक्ष्मी माविमा पढाएका शिक्षक भट्ट भन्छन्, ‘जेलबाट छुटेपछि मैले दिलीपलाई यो बाटोमा हिँडेको देखेकै छैन।’

दिलीपलाई पक्राउ गर्नुअघिल्लो दिन भदौ ३ मा सादा पोसाकका प्रहरी उनको घरमा पुगी सुकाइराखेको सर्टको गोजी च्यातेर ल्याएका थिए । जुन अर्को दिन घटनास्थलमा ओभानै भेटियो।

घटनास्थलमा ओभानै अवस्थामा कण्डमको खोल पनि भेटियो । दिनहुँ वर्षा भइरहँदा पनि दिलीपको सर्टको च्यातिएको गोजी र कण्डमको खोल २६ दिनपछि ओभानै कसरी भेटियो रु त्यसकारण पनि आन्दोलन मत्थर पार्न प्रहरीले एकपछि अर्को छद्म अभियुक्त खडा गरेको स्थानीयको आशंका छ।

प्रदर्शनपछिको दबाबका कारण नयाँ प्रशासन नेतृत्वले बबिता र रोशनी बमलाई हिरासतमा लिइएको छ । उनीहरूका पिता तथा हाल जनविकास मावि दार्चुलाका शिक्षक दीपेन्द्रबहादुर बम र निलम्बित एसपी डिल्लीराज बम पुराना साथी हुन्।

बबिताकी आमा इन्द्रादेवी दुँहु गाउँपालिका–३ दार्चुलाकी सचिव हुन् । जागिरका कारण दीपेन्द्रबहादुर श्रीमतिसहित दार्चुला नै रहे पनि एसपी डिल्लीराज वेलाबखत बबितालाई भेट्न आइरहन्थे । र, बबिता पनि उनलाई भेट्न पुगिरहन्थिन् । पारिवारिक सम्बन्ध राम्रै थियो।

प्रहरी कहाँ–कहाँ चुक्यो ?

– निर्मला हराएकै दिन आमा दुर्गादेवीले चारवटा वडा प्रहरी कार्यालय गुहार्दा पनि जिल्ला हाकिमको आदेश भन्दै प्रहरी किन निर्मला हराएको बबिताको घरमा गएनरु
– भोलिपल्ट पनि किन दुर्गादेवीलाई बबिताको घर पस्न दिइएन र छानबिन गर्न गएका भनिएका सादा पोसाकका प्रहरी ग्यालरी घुमेर फर्के रु कोठाभित्र किन पसेनन् रु
– बबिताको घरबाट हराएकी थिइन् निर्मला, तर किन त्यो घर कहिल्यै प्रहरी अनुसन्धानको घेरामा परेन रु
– शव भेटिएको स्थानमा अम्बा पनि भेटिएको थियो । तर, बम परिवारले आफ्नो घर परिसरमा भएको अम्बाको बोट किन काटे रु र, त्यही दिनबाट सईको नेतृत्वमा १२ जना प्रहरीको प्रहरा बम परिवारलाई किन दिइयो रु
– निर्मला हराएको दिनभर र राति पनि पानी परिरहेको थियो । तर, भोलिपल्ट निर्मला भिजेको अवस्थामा र उनका किताब सडकछेउ किन सुक्खा अवस्थामा भेटिए रु
– तत्कालीन एसपी डिल्लीराज बबिता बमबारे किन कुरै सुन्न चाहँदैनथे रु किन उनले निर्मलाका परिवारलाई घरी सामूहिक बलात्कार हो र घरी एकल हो भनेर ढाँटिरहे रु आजको नयाँ पत्रिका दैनिकमा कञ्चनपुरबाट सरोजराज अधिकारी र मोहन विष्टले यो खबर लेखेका छन्।